1944

General

On September 15, 1944, the DOVOO/SEDEEE (Service for Clearance and Destruction of Explosive Devices and Obstacles) is temporarily established within the Central Service of the Engineers. This is confirmed by the Note from the Cabinet of the Ministry of National Defence (No. 2/252/M2 of 16 October 1944.

And this consists of:

- A directorate

- A centre for instruction (mine clearance)

- provincial sections (one per province), except West Flanders whose sector will have two sections, one of which is only for the coastal strip

- A centre for destruction in Westrozebeke.

On 19 October, Colonel SEVRIN takes command of this service. Senio Captain SAMYN is the chief for the West Flanders sector

Danger allowance

At the end of 1944, there were already a number of letters dealing with the 'Indemnité de danger à accorder au personnel de SEDEE.

A few striking facts emerge. A danger premium was given by Ministerial Decree of 23/12/1919 to soldiers who were 'charged with the destruction or dismantling of shells and ammunition left behind by the Germans'. Until 23 February, this amounted to 10 Bfr (€0.25) for officers and non-commissioned officers. From February 1940 this was increased to 15 Bfr (€0.37) for officers and non-commissioned officers and 0.60 Bfr (€0.015) per hour for workers, and from 1942 this was increased (back) to 25 Bfr (€0.62) for officers and non-commissioned officers and 1 Bfr (€0.025) per hour for workers. From 1 April (no joke) 1944 the amount is set at 50 BFr (€1.25) for officers and non-commissioned officers and 5 BFr (€0.12) per hour for the workers.

Bombardment St Vith

On 26 December 1944 St Vith is bombed.

Begin 1944 was het voor DOVO business as usual en bleef de dienst verantwoordelijk voor de opruiming van de niet-ontplofte bommen die boven België gedropt werden, evenals de munitie die stamt uit de Eerste Wereldoorlog. De bezetter liet niet toe dat er tuigen van de bezetter uit toenmalige oorlog geruimd werden. Dit om te vermijden dat er informatie over deze munitie aan de geallieerde troepen zou gaan.

België was onderverdeeld in verschillende districten waar de Pelotons van DOVO voor de opruiming moest zorgen. Men had het district der TWee Vlaanderen (Oost & West), Antwerpen-Limburg; Brabant-Henegouwen, Luik-Namen-Luxemburg. Deze diensten maakten deel uit van de Dienst voor Opruiming en Vernietiging van Ontploffingstuigen (Service d'enlèvement de du destruction d'engins explosifs) van het Commissariaat-generaal voor 's Lands Wederopbouw (Commissariat général à la restauration du pays). Deze dienst werd opgericht op aangeven van de Militärverwaltung op 29 juni 1940.

Het Peloton 'Vlaanderen' bevond zich in Poelkappele (toen nog Westrozebeke genoemd). In Tervuren vonden we dan weer het Peloton Brabant-Henegouwen terug.

Voorbeeld hiervan is 'Registre enlèvements Prov Liè-Nam-Lux' (register van de opruimingen in de Provincies Luik - Namen en Luxemburg). Per

Op 15 september 1944 werd tijdelijk de DOVOO (Dienst voor Opruiming en Vernietiging van Ontploffingstuigen en Obstakels) opgericht binnen de Centrale Dienst van de Genie. Dit werd bekrachtigd met Nota van het Cabinet van het Ministerie van Landsverdediging (N° 2/252/M2 van 16 oktober 1944). De dienst bestond uit een directie, een centrum voor instructie (ontmijning), provinciale secties (één per provincie, behalve West-Vlaanderen, dat twee secties had, waarvan één enkel voor de kuststrook), en een centrum voor vernietiging in Westrozebeke. Op 19 oktober nam Colonel SEVRIN het bevel over deze dienst, en Kapitein-commandant SAMYN werd de chef voor de sector West-Vlaanderen.

Eind 1944 werden er al verschillende documenten opgesteld over de 'Indemnité de danger à accorder au personnel de SEDEE'. Een belangrijk gegeven is dat een gevarenpremie bij Ministerieel Besluit van 23 december 1919 werd toegekend aan militairen die belast waren met de vernietiging of demontage van obussen en munitie die door de Duitsers waren achtergelaten. Deze premie was aanvankelijk 10 Bfr (€0.25) voor officieren en onderofficieren. Vanaf februari 1940 werd dit verhoogd naar 15 Bfr (€0.37) voor officieren en onderofficieren, en 0.60 Bfr (€0.015) per uur voor de werklieden. In 1942 werd de premie opnieuw verhoogd naar 25 Bfr (€0.62) voor officieren en onderofficieren, en 1 Bfr (€0.025) per uur voor de werklieden. Vanaf 1 april 1944 werd het bedrag vastgesteld op 50 Bfr (€1.25) voor officieren en onderofficieren, en 5 Bfr (€0.12) per uur voor de werklieden.

Op 26 december 1944 werd St Vith gebombardeerd. Een nota van de Belgische Ambassade te Londen bevat details over de crew en de ladingen die gedropt werden op St Vith. Ook zijn er documenten uit 1944 die een relaas geven van het wedervaren van Albert VAN LIERDE bij de weerstand gedurende de bezetting en de ontmijningsdiensten.

1944

Général

Le 15 septembre 1944, le DOVOO (Service de Déminage et de Destruction des Engins Explosifs et Obstacles) est temporairement créé au sein du Service Central du Génie. Ceci est confirmé par la Note du Cabinet du Ministère de la Défense Nationale (N° 2/252/M2 du 16 octobre 1944.

Et cela consiste à:

- Un conseil d'administration

- Un centre d'enseignement (déminage)

- les tronçons provençaux (un par province), sauf la Flandre occidentale dont le secteur comportera deux tronçons dont un uniquement pour la bande côtière

- Un centre de destruction à Westrozebeke.

Le 19 octobre, le Colonel SEVRIN prend le commandement de ce service. Le Capitaine Commandant SAMYN est le chef du secteur de Flandre occidentale

Prime de danger

Fin 1944, il existait déjà un certain nombre de lettres traitant de l'Indemnité de danger à accorder au personnel de SEDEE.

Quelques faits frappants ressortent. Une prime de risque a été accordée par arrêté ministériel du 23/12/1919 aux militaires chargés de « la destruction ou du démantèlement des obus et munitions laissés sur place par les Allemands ». Jusqu'au 23 février, celle-ci s'élevait à 10 Bfr (0,25 €) pour les officiers et sous-officiers. À partir de février 1940, celui-ci fut porté à 15 Bfr (0,37 €) pour les officiers et sous-officiers et à 0,60 Bfr (0,015 €) de l'heure pour les ouvriers, et à partir de 1942 il fut augmenté (retour) à 25 Bfr (0,62 €) pour les officiers. et officiers subalternes et 1 Bfr (0,025 €) de l'heure pour les ouvriers. A partir du 1er avril (sans blague) 1944, le montant est fixé à 50 BFr (1,25 €) pour les officiers et sous-officiers et à 5 BFr (0,12 €) de l'heure pour les ouvriers.

Bombardement de Saint-Vith

Le 26 décembre 1944, Saint-Vith est bombardé.